Twaalfeneenhalf jaar zong Jany Bron bij The Ramblers en droeg ze bij aan de populariteit van dit orkest in de jaren '50. Portret van een zangeres bij wie kwaliteit hoog in het vaandel stond.
Jany (ook wel Janie) Bron heeft haar grootste bekendheid te danken aan de periode waarin ze de vaste zangeres van VARA-orkest The Ramblers was: van 1951 tot 1964.
De op 25 maart 1920 als Jansje Bron in Werkendam geboren zangeres doorliep de MULO en de Muziekschool in Rotterdam en nam vervolgens twee jaar privé-zangles bij Kees Kef in Amsterdam. In 1938 maakte ze haar radiodebuut; onder leiding van Gerard van Krevelen werkte ze mee aan het legendarische AVRO-programma De Bonte Dinsdagavondtrein. Ze zong in de oorlogsjaren Amerikaanse nummers in het Frans, om geen argwaan bij de bezetters te wekken.
Na de bevrijding had ze een eigen programma bij Radio Herrijzend Nederland, de zender voor bevrijd Nederland die vanuit Eindhoven uitzond. Met pianist Ab Remmelts, gitarist Lex Vervuurt en bassist Henk Orthman verzorgde Jany Bron wekelijks een kwartiertje zang onder de naam There’s something in the air.
Jany Bron zong ook bij o.a. The Grasshoppers, het kwartet van Jan Corduwener, het trio van gitarist Jan Mol, het KRO-Dansorkest onder leiding van Klaas van Beeck en het Metropole Orkest. Samen met Yvonne Oostveen en Sonja Oosterman (roulerend met Jenny Roda en Truus Koopmans) vormde ze vanaf 1949 het trio De Marketentsters (soms gespeld als ‘Marketensters’), dat vaak optrad met het Orkest Zonder Naam o.l.v. Ger de Roos.
Jany Bron en Theo Uden Masman tijdens een Ramblers-repetitie in de VARA-studio.
In 1951 nam ze bij het VARA-orkest The Ramblers de plaats in van Jenny Roda, de eerste vaste zangeres van de band, die na enkele maanden het stokje aan haar overdroeg. Ze vertelde in het programma Passages passanten dat ze aanvankelijk als invalster meeging op een tournee in Engeland (vanwege haar goede uitspraak van het Engels), maar dat het Jenny Roda zo goed beviel op Brons plek bij de Marketentsters dat ze ‘het zo hebben gelaten’. Ze genoot van het werken met topmusici en het vruchtbare muziekleven met veel optredens in het land.
In september 1963 werd Bron opgevolgd door de 18-jarige Greetje Mona. De aarzelend ingezette nieuwe koers richting een veel jeugdiger publiek vond ze qua repertoire en leeftijd niet bij zich passen. Ook voor orkestleider Theo Uden Masman was de lol er af en na de laatste uitzending op 11 april 1964 hielden The Ramblers op te bestaan.
Jany Bron was relatief weinig via grammofoonplaten te horen. Onder haar eigen naam werden de liedjes Alleen en Papa Piccolino op dit medium het bekendst. De grootste hit waarop ze meezong was echter Wim Poppinks klassieker Over 25 jaar. In 1960 deed ze mee aan het Nationale Songfestival met het lied Ik leef (muziek: Ger van Leeuwen / tekst: Emiel Heussen); ze eindigde als zesde.
Na haar zangcarrière verzorgde Bron als radioproducer de muziek voor o.a. Langs de lijn, Tussen start en finish, Klinkklaar, De VARA feliciteert en Reis door Operetteland. In 1966 presenteerde ze korte tijd het letterspel Hoe langer hoe beter voor de VARA-tv.
Jany Bron was getrouwd met pianist-arrangeur-componist-orkestleider Charlie Nederpelt (1920-1987), die ook in de jaren ’50 was toegetreden tot The Ramblers. Ze overleed op 18 juni 2000.
Jany Bron zingt ♫ Isn't it a lovely day ♫
Link
* repertoire van Jany Bron op deze site (het aantal titels ligt zonder twijfel hoger, maar een deel van de collectie is te beperkt gemetadateerd om die te kunnen vinden)