Dit artikel is een voorpublicatie uit Kwartaalblad Aether (afl. 123)
Een van de veelzijdigste en productiefste musici die in de tweede helft van de vorige eeuw actief waren in zowel de populaire muziek als de omroepwereld was Harry de Groot. Hij componeerde honderden liedjes, tunes en muziek voor radio en tv.
De Groot werd geboren in Amsterdam op 24 december 1920. Als negenjarige begeleidde hij zijn vader Rein op piano en accordeon. Op zijn negentiende was hij al beroepsmusicus; hij verdiende voor de oorlog een behoorlijke boterham als pianist en bassist. Hij trok door het land met artiesten als Heintje Davids, Willy Derby, Lou Bandy en Louis Davids. Mede doordat hij veel instrumenten had leren spelen behoorde hij in de jaren 1938/39 tot de bestbetaalde musici in Nederland. Via een violist die hij kende van zijn engagement in het Lido in Amsterdam kwam hij in 1939 als bassist in dienst bij het KRO-Strijkorkest.
Veelzijdig Na de oorlog kwam Harry de Groot bij de VARA terecht. Hij schreef muziek voor uiteenlopende bestemmingen: van hoorspelen waarin cowboyliedjes waren ingepast (waaraan o.a. Eddy Christiani en Frans Poptie meewerkten) via The Ramblers (bv. het hoorspel Alice in Kolderland) tot Chansonnetje in huis (AVRO), waarbij hij samenwerkte met Pi Scheffer en tekstschrijvers Alexander Pola, Gerrit den Braber en Ernst van Altena. In die periode begeleidde hij met zijn orkest de Franse chansonnière Patachou, niet alleen voor de VARA maar ook tijdens haar aansluitende tournee. ln de eerste helft van de jaren vijftig speelde De Groot vibrafoon in het Ensemble Eddy Christiani onder leiding van violist Frans Poptie. Met de Kilima Hawaiians schreef hij de radiostrip Bill Sheriff en zijn Prairieduivels.
Eind jaren vijftig richtte De Groot het Vibrafoon Sextet op waarmee hij swingmuziek speelde in de stijl van Benny Goodman. Hij richtte het sextet Virtuosa (drie accordeonisten en een driekoppige ritmesectie) en vocaal ensemble de High (Hi) Five op, een van de eerste zogenaamde backing groups waarmee hij de begeleiding verzorgde tijdens radio-uitzendingen en op platen van andere artiesten. Als zanger maakte hij opnamen met het orkest van Frans Wouters. Harry de Groot werkte meer dan vijftig jaar bij de omroep: na de VARA en de AVRO de langste periode bij de NCRV Voor deze omroep maakte hij de muziek voor de tunes en series en Programma's als Riedels en fiedels, Vadertje Langbeen, Swiebertje, Farce Majeure (Het is uit het leven gegrepen), De Kleine Waarheid, Ja natuurlijk, Bartje en de programma's van Ted de Braak. Samen met Willy van Hemert schreef hij zeven avondvullende tv-musicals, zoals Er valt een ster, Het meisje met de blauwe hoed en Kus van een ballerina, èn een opera, Crossfade. Hij was bij veel tv-programma's orkestleider (o.a. de AVRO-Weekend Show) en dirigeerde ook in het buitenland, o.a. bij songfestivals.
Jordaan Een andere specialiteit van Harry de Groot was het Jordaanrepertoire. ln dit genre schreef hij o.a. Geef mij maar Amsterdam, De zon schijnt voor iedereen (met Pi Vèriss), Een pikketanussie en O, Johnny voor Johnny Jordaan en Tante Leen. Voor een aantal van deze liedjes schreef hij niet alleen de muziek, maar ook de tekst.
De Groot was ook zeer actief als arrangeur; in de omroepmuziekcollectie bevinden zich zo'n 5000 arrangementen van zijn hand, o.a. voor het Metropole Orkest. Harry de Groot was 25 jaar lang vice-president van de FIDOF, de overkoepelende organisatie van alle songfestivals ter wereld. Hij legde deze functie neer toen het bestuur toestemde in het gebruik van geluidsbanden tijdens internationale festivals. De Groot ontving verschillende onderscheidingen, waaronder de Gouden Harp (1969) voor zijn verdiensten voor de Nederlandse amusementsmuziek. ln 1980 ontving hij de Bulgaarse regeringscultuurprijs en in 2000 werd hij benoemd tot erelid van de vereniging PALM (Professionele Auteurs Lichte Muziek). Harry de Groot overleed op 27 september 2004. Een van de straten in de nieuwe Hilversumse wijk Anna’s Hoeve is naar hem vernoemd.
Jan Jaap Kassies
Veel gegevens in dit artikel zijn ontleend aan het interview met Harry de Groot in het boek Muziek in zwart-wit van Cor Gout (Aprilis, 2006). Op YouTube is een fraaie opname te vinden waarop Harry de Groot samen met Colea Serban achter de piano zit.