Een totaal vergeten musicus, die in de jaren '40, '50 en '60 vaak op de radio was te horen. Zijn hammondorgelspel had een specifieke klank. Eddy de Jong speelde net even anders, frisser dan Cor Steyn, Johan Jong of Guus Jansen.
NA DE OORLOG
Na de bevrijding vernamen we voor het eerst iets van De Jong als pianist/vibrafonist bij het VARA-ensemble Vincentino, in 1947 gestart o.l.v. violist Frans Poptie. Hier hanteerde Eddy Christiani de gitaar. Op plaat verschenen van Vincentino So it is/Ideas in minor, opgenomen op 22 april 1947 in Hilversum en It had to be you/Sweet Sue, just you op 13 juli 1949, eveneens in Hilversum. Christiani zong even bij Accordeola vanaf 1948 via de VARA o.l.v. Frans Wouters. Eddy de Jong, die bij Accordeola piano en hammondorgel speelde, componeerde het lied Met verlof en schreef voor zijn naamgenoot Eddy You are my chocolaadje. Max van Praag kwam er bij als zanger. Twee vocalisten in hetzelfde Nederlandstalige genre was teveel. Eddy Christiani vertrok naar Harmonetto van Tom Erich bij de AVRO. Na Frans Wouters was accordeonist Jan Gorissen leider van Accordeola. De Jong componeerde voor Max het lied Dat briefje in 1951. In 1952 speelde Accordeola de fox-polka Anita van de hand van De Jong. Intussen had hij als vibrafonist voor platenmaatschappij Decca opnamen gemaakt met accordeonist Johnny Meyer. Op 15 april 1949 werden in Hilversum Indian love call en Honeysuckle rose vastgelegd. De Jong was heel even pianist van het XYZ Trio van gitarist Jan Mol. In 1951 verving pianist Ger van Leeuwen hem. Anita
KRO-MUSICUS
Eddy de Jong werd een van de vaste KRO-musici. Zo speelde hij begin jaren '50 accordeon, piano en hammondorgel bij het in 1946 door Ger de Roos opgerichte Orkest Zonder Naam en de ensembles die daaruit voortkwamen, zoals De Zingende en Spelende Troubadours o.l.v. Jo Budie (eind 1954-1956). Budie nam toen zelf de accordeonpartijen voor zijn rekening, terwijl De Jong er Wurlitzer-orgel speelde. Daarna speelde De Jong weer hammondorgel bij De Joffers en De Jonkers, waarvan Jack Bulterman de muzikale motor was. Daarnaast ontstonden in 1956 De Klavirtuozen o.l.v. Jo Budie met zang van Annie Palmen en Jan van der Most, in 1959 opgevolgd door John de Mol. De musici van De Klavirtuozen speelden voor de KRO ook een 20 minuten durende medley onder de titel Simple music. Dat waren: Jo Budie, accordeon; Fred Roozendaal, xylofoon en marimba; Eddy de Jong, hammondorgel, piano en celesta; Piet Baan of Frits Hes, gitaar; Henk Orthmann of Leo van Laeré, bas en Gerard van Bezey of Martin Beekmans, drums. Tussen 1957 en 1960 verschenen LP’s en EP’s van dit gezelschap met alle mogelijke evergreens zoals bijvoorbeeld Ain’t she sweet, Always en Es war einmal ein Musikus en hits als My truly truly fair, Tipitipitipso en Ramona. Het Kwartet Eddy de Jong was in 1961 te horen bij de KRO met gastsolisten als Annie Palmen en Herman Emmink. Eddy speelde ook in de begeleidingsensembles van Jo Budie bij het talentenprogramma De Springplank, de koren Aethercharme en De Woudzangers o.l.v. Marinus van ’t Woud en de komische serie De Oelewappers van Jan de Cler tussen 1961 en 1963.
MODERN BALLROOM
Voor de grammofoonplaat begeleidde Eddy de Jong op hammondorgel het meisje Loesje in 1956 op twee 78 toerenschijven: Liedjes als Pappie ga je met ons naar de papegaaien/Ik zal wel weer de flinkste zijn en Ga eens naar m’n mammie toe/Als pappie naast me in de schoolbank zat. Op de single van Joop van de Marel uit 1957: Waar is m’n hoed, waar is mijn jas/Folies Bergére is De Jong ook van de partij. Hij speelde met een ritmegroep Ballroommedleys in 1956, 1957 en 1958 voor Telefunken (CNR). Een LP vol zogenoemde Duitse evergreens zoals Für eine Nacht voller Seligkeit/Die ganze Welt ist Himmels blau en het titellied Bei dir war es immer so schön, werd ook goed ontvangen bij onze Oosterburen. In 1958 maakte Eddy heel even deel uit van het Sextet van klarinettist Willy Langestraat. Hij speelde op 3 juli in Hilversum vibrafoon in Flying home en A Penguin’s wedding day en op 17 juli 1958 bij Too marvellous for words en There will never be another you. In 1958 werkte hij als zogenoemde Hammondwerktuigkundige mee in het cabareteske NCRV-programma Happy Landings met onder meer Teddy en Henk Scholten, Mela Soesman, Piet Ekel en Rijk de Gooijer.
Intussen wilde De Jong die strict tempo ballroomdansmuziek iets anders aanpakken dan de zoete klanken van Victor Silvester of Jan Corduwener en formeerde in 1957 het Modern Ballroom Sextet. Voor de internationale markt noemde hij zich toen Eddy Young. De hammondorganist omringde zich met Sem Nijveen (viool), Harry Mooten (accordeon), Wim Sanders (gitaar), Henk Orthman (bas) en Gerard van Bezey (drums). Het repertoire bestond vooral uit quicksteps en foxtrots, als Moonlight and roses en Make believe, maar ook de tango Plegaria en de samba In Spain they say ‘Si, si’. Populair werd de in 1959 verschenen EP met My fair Lady medleys, opnieuw uitgebracht in 1962 en 1965. Onder het motto Dance and stay Young verschenen er in 1962 nog eens twee EP’s (45-toeren platen met gewoonlijk vier nummers) maar in dit geval meer omdat het medleys waren met bijvoorbeeld Marina, Broadway melody en Bye bye blackbird. Die bezetting van het Modern Ballroom Sextet is ook te horen achter John de Mol bij 'n Beetje. De Mol bracht dat lied op tijdens de finale van het Nationale Songfestival in 1959. In die jaren werd één lied door twee verschillende solisten gezongen. Teddy Scholten won die finale, maar ook de Internationale Finale of het Eurovisiesongfestival. Op de B-kant zong John de Mol Luna napolitana. Zonder Sem Nijveen maar met Harry Mooten nam De Jong in de herfst van 1959 in Hilversum voor platenmaatschappij Artone vier composities van Cole Porter op onder het motto Swingin’ the can can.
BEGELEIDER
Eind 1956 begeleidde een klein orkest o.l.v. Eddy de Jong Een paar apart, het komische duo Johnny Kraaijkamp en Rijk de Gooijer op hun eerste plaat Wij zijn twee eenzame cowboys/Ik ben zo blij. De Jong en zijn formaties namen ook met De Selvera’s op. In 1957 verscheen Als de kaarsjes branden, een compositie van De Jong met een tekst van Emile Lopez (op de B-kant Kerstmis in Holland). Verder Omaatje en Wiegeliedje in 1958, Sleighride in Alaska/Moeder, jouw zilveren haren in 1959, Tingelingeling (Mariano)/Dag en nacht in 1960 en twee singles in 1963: Cinderella uit Hawaii/Elke dag zonder jou en De Speeldoos. Inderdaad hun versie van Annie Palmens Songfestivalbijdrage. Op de B-kant van die Selvera-single vinden we een liedje van Eddy de Jong en Henk van der Molen, getiteld Dans met mij. De Friese zanger Bauke van der Wal maakte ook een plaat met De Jong en zijn musici met de liedjes Neeltsje en Foar dy Allinne. In 1961 verscheen een reclameplaatje van De Zilvervloot. Shirley Zwerus zong op de A-kant Spaar me en Joop van de Marel en het Leedy Trio op de B-kant: Wat zou je doen?. In het begeleidend orkest van Ger van Leeuwen speelt De Jong vibrafoon. En zo zal hij nog wel meer verborgen zitten in diverse orkesten bij plaatopnames.
Artone-producer Lion J. Swaab werkte graag met De Jong. Paula Dennis kreeg in 1962 De Jongs muzikale ondersteuning met onder meer blazers in Janus, pak me nog een keer/Je moet geven en nemen. Het zangtrio The Spotlights mocht op hem en zijn musici rekenen bij de singles Rain, rain go away/Sweet violets in 1962 en Just let me cry/The three caballeros in 1963. Op het plaatje dat behoorde bij de reclameshow 'We zien ze vliegen' in 1963, is De Jong ook duidelijk aanwezig met zijn hammondorgel. Daarop zingt een gezelschap met Conny Stuart, Cees de Lange, Clown Frans Rexis, The Fouryo’s en De Wama’s ook een compositie van hem, namelijk Lichtjes om ons heen, dat Annie Palmen - als Kijk, daar is de zon heette (tekst: Emile Lopez) - had gezongen op de finale van het Nationale Songfestival in 1963. Zij zong ook van De Jongs hand het lied Amour in 1961 bij De Klavirtuozen. Wat het Songfestival betreft; de naam van Eddy de Jong komen we ook tegen bij de Nationale Finale in 1958. Willy Alberti werd 9e met Met elke lach van jou. In 1962 werd Pat Berry (Piet van den Berg) 6e met Wees zuinig op de wereld van componist Eddy de Jong en tekstdichter Han Dunk.
Eddy de Jong werkte mee aan het tijdelijke KRO-programma 'Beentjes van de vloer' van producer Ton Kool en omroeper Fons Disch in het seizoen 1961/1962 en was in die periode ook vaste gast in het zaterdagavondprogramma 'Tierelantijnen'. Bij de NCRV had hij in het seizoen 1962/1963 eens in de drie weken een uitzending van een half uur met bassist Ger Daalhuisen en drummer Gerard van Bezey. Hierin ontvingen zij vocalisten als Annie Palmen, Truus Koopmans, Ria Verda, Willeke Alberti, Bert Visser, Cock van der Palm, De Selvera’s en The Fouryo’s en instrumentalisten als fluitist Arie Jongman, xylofoonspeler Fred Roozendaal, vibrafonist Rob Meyn, altsaxofonist Bep Rowold en tenorsaxofonist Cees Beekman. De Jong speelde in dit programma ook de eigen composities, die ook bij onder meer De Klavirtuozen op de lessenaar hadden gelegen: Emotie en de Artiestenmars.
MULTI-ORGEL EN DOCENT
In 1963 deed De Jong ook mee aan de rage om andere elektronische geluiden uit een orgel te halen, zoals Cor Steyn dat met zijn 'magic organ' deed. Hij had een multi-orgel en maakte wederom als Eddy Young een single met Three o’clock in the morning en Aan de Amsterdamse grachten en een EP onder de titel Bossa nova met beproefde hammondcomposities als Cavaquinho, Tico tico, Delicado en Amorada. De Jong arrangeerde liedjes uit de film De Jantjes door Beppie Nooy’s Volkstoneel die op LP verschenen. Hij is als hammondorganist ook te horen op de LP’s en singles die na 1963 van The Kilima Hawaiians verschenen. Het multi-orgel klonk in 1964 alsof Ken Griffin het bespeelde. Er verschenen twee singles in die stijl: Bierwals en Het briefje, het liedje dat De Jong in 1951 voor Max van Praag componeerde en twee walsen van Joop Portengen: Kristal-wals en Robina wals. Bij Special Dutch Music verscheen in 1964 een EP van Eddy Young op piano met een orkest o.l.v. Peter Clipps (oftewel Jan Vuik). Vier composities: Il dolce concerto, Velvet hour, Dutch mills en Sentimental souvenir. In 1965 maakte hij met zijn Quintet een grote medley voor In the cocktailbar, met daarin evergreens als A fine romance, Two sleepy people en Love is here to stay. Deze LP kreeg een vervolg.
De Jong musiceerde ook in onder meer België, Frankrijk en Oostenrijk. Componeerde studiemateriaal voor piano, orgel en accordeon. Rond 1972 verscheen Allround (BASF 10 25190-6), een toepasselijke titel want De Jong speelt er orgel, piano, accordeon, vibrafoon, marimba en celesta op. Naast hits uit de late jaren '60, begin '70 zoals Mame, This guy’s in love with you en Popcorn, voert De Jong een eigen compositie genaamd Okay uit. Toen Piet Daalhuisen, producer bij TROS-radio, in 1977 het VARA-ensemble Accordeola liet herleven in 1977, was Eddy de Jong ook weer van de partij als pianist naast zangers Eddy Christiani en Bert Visser. Eddy de Jong overleed op 12 november 1990 in Zaandijk, 73 jaar oud.
Tekst: Co Snel Bronnen: Wikipedia, radiogidsen, platenhoezen en eigen geheugen.
Bekijk ook Co Snels klinkende hommage aan Eddy de Jong
Composities en arrangementen van Eddy de Jong in de omroepmuziekcollectie (incl. muziekschatten)